Czego możemy nauczyć się od... kur?
Poznaj historię pewnych badań… 🤔💡
W latach 90. XX wieku, profesor Uniwersytetu Purdue, William M. Muir rozpoczął badania nad produktywnością kur.
Podzielił kury na dwa stada: jedno składające się z kur znoszących przeciętną ilość jaj i drugie znoszących ponadprzeciętną ich ilość (tzw. Superkur).
I tak przez rok rozmnażał kury w obu grupach.
Jako biolog ewolucyjny Muir zakładał, że drugie stado tzw. Superkur z czasem stanie się stadem o niespotykanej dotąd produktywności. Czy miał rację? 🤔👇👇👇
Mamy przeciętniaków kontra superproducentów. 🐔🐔🐔 No więc? 😉
Wydajność w super kurniku gwałtownie spadła 📉. Dlaczego?
Superkury osiągają sukces, tłumiąc produktywność pozostałych.
Zjawisko Superkur to błąd w założeniu, że stworzenie wydajnego zespołu to jedynie kwestia wybrania „najlepszych” osób – tzw. gwiazd. 😪😪😪
A teraz spójrz na swój zespół… Co widzisz? 🤔
Więcej na ten temat znajdziesz w najnowszej 👉 pigułce wiedzy.
***
PS. Kury to kury… A ludzie?
Wyniki badań poświęconych kurom znajdują odzwierciedlenie w serii badań przeprowadzonych w MIT na ludziach.
Uczestnicy jednego z badań (tj. 697 wolontariuszy) zostali podzieleni na zespoły składające się z dwóch do pięciu osób, które wspólnie pracowały nad wykonaniem serii krótkich zadań. Naukowcy postanowili spróbować ustalić, dlaczego niektóre zespoły radziły sobie lepiej niż inne.
Wyniki były zaskakujące…
Przede wszystkim okazało się, że zespoły z wyższym średnim IQ nie uzyskały dużo lepszych wyników niż zespoły z niższym średnim IQ.
Skuteczne zespoły miały trzy cechy:
- Ich członkowie okazywali sobie dużo społecznej wrażliwości.
- W skutecznych grupach czas rozdzielono równo dla każdego (nikt nie dominował).
- Lepsze wyniki osiągnęły zespoły, które liczyły więcej kobiet niż mężczyzn.
Źródło: Why Some Teams Are Smarter Than Others | Anita Woolley, Thomas W. Malone i Christopher F. Chabris
***
Chcesz regularnie otrzymywać nasze pigułki 💊💊💊 >> zapisz się do pigułkowiedza:
